2016-05-14-ΜΕ ΤΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ


 

ΜΕ ΤΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ
Εικαστική Δράση και Έκθεση
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Φλώρινα
14/5/2016 - 21/5/2016
Ομάδα Εν Φλω & ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
http://enflo-art.blogspot.gr/

ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΒΑΛΙΤΣΕΣ ΜΑΣ!
Μια εμπειρία χρόνου στην τέχνη και μια εμπειρία τέχνης στον χρόνο. Ζούμε σε μια εποχή όπου αξίες, νοήματα, πληθυσμοί, η ίδια η έννοια του χρόνου βρίσκονται σε μια αυξημένη μετακύλιση, μετατόπιση, χωρίς ξεκάθαρο πάντα προορισμό. Βίαια πολλές φορές όπως συμβαίνει με τους πρόσφυγες. Βιαστικά, κατά πώς συσκευάζεται και διανέμεται η αλήθεια από τους σύγχρονους μηχανισμούς αναπαράστασης.
Το ταξίδι, μια διαδικασία ώσμωσης και αποκάλυψης, σήμερα περισσότερο από ποτέ, έχει νόημα να καθαρογραφεί μέσα από μια διαδικασία βιωματικής τέχνης. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης, μέσα από το προσωπικό του βίωμα, να γίνει σώμα καταγραφής όσο και το έργο του και να προβάλλει τη στάση του απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις, όπως το αίσθημα του εκτοπισμού, η κωδικοποίηση της αναζήτησης, η μεταφορά του πολύτιμου, ο τόπος και ο χρόνος ως παράγοντες δημιουργίας. 
Ο Oρίζοντας Γεγονότων, σε συνεργασία με την ομάδα Εν Φλω, σχεδιάζει μια ζωντανή δράση-καταγραφή, με τίτλο ΜΕ ΤΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ. Έργα καλλιτεχνών σε μορφή βαλίτσας θα ταξιδέψουν στη Φλώρινα στις 13/14-5-2016. Η βαλίτσα που θα φορτωθεί, θα φορτιστεί, θα περικλείσει ή θα καλυφθεί με τις σκέψεις, τα μηνύματα, τα έργα, τις αναμονές του καθενός μας και θα αποτελέσει το έργο που θα μεταφέρει όλα αυτά στο ταξίδι με το τρένο. Η πρώτη αποβίβαση θα γίνει στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας στις 14-5-2016, η επιστροφή θα έχει ως πρώτο προορισμό την Art Athina στις 25-5-2016, μαζί με την κινηματογραφημένη καταγραφή της δράσης και μια ευρεία συζήτηση στο Forum της διοργάνωσης. Δεύτερος προορισμός θα είναι η εγκατάσταση στο Τρένο στο Ρουφ στις 5-6-2016, με το βλέμμα μας σε μια συνέχεια του ταξιδιού….
Συμμετέχουν
Ρένα Αβαγιανού, Ιουλία Αθανασάκη, Κύρα Αλυγιζάκη, Ρούλα Αναγνώστου, Ανδρό, Κίμων Αξαόπουλος, Μαρία Αποστολοπούλου, Ειρήνη Αρχοντάκη, Δέσποινα Ασλανίδου, Δώρα Ασπρογενίδου, Ειρήνη Βαζούκου, Γιάννης Γαβαλάς, Ακάκιος Γαβριήλ, Σωτήρης Γκουσγκούνης, Φλώρα Διαμαντή, Τάτη Δουβανά, Μαρία Δουκάκη, Μιχάλης Δουκουμετζάκης, Θαλασσινή Δούμα, Τζίμης Ευθυμίου, Μαρίλη Ζαρκάδα, Θωμαή Κόντου, Βασίλης Θέος, Λέα Καββαδία, Αφροδίτη Καραμανλή, Ευγενία Καραμούζη, Ράνια Καραμούζη, Κατερίνα Κασσαβέτη, Άγγελος Κασσαβέτης-Θεοφανόπουλος, Μαίρη Κουζάρη, Ειρήνη Κουτρίδου, Γιάννης Κουτρούλης, Κατερίνα Κρεμασιώτη, Βάσια Λεοντοπούλου, Καλλιόπη Λιαδή, Κοσμάς Λιλικάκης, Βαγγέλης Λιουδάκης, Αντωνία Μαντζούκα, Μάγδα Μάρα, Λυδία Μαργαρώνη, Ευσεβία Μιχαηλίδου, Έλλη Μιχαλακέα, Στέλλα Μουρκογιάννη, Λίτσα Μουσούλη, Τάσος Μπαμπάσης, Γιάννης Μπέσκος, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Ισμήνη Μπονάτσου, Κωνσταντίνος Μπούκουρης, Αγγελική Μπρισνόβαλη, Ελευθερία Πανούση, Δέσποινα Πανταζή, Κωνσταντίνα Παρασκευοπούλου, Μαρία Πάστρα, Ηλίας Πούλος, Ελένη Πρίφτη, Αργύρης Ρήμος, Κατερίνα Ριμπατσιού, Κων/νος Ροσπόγλου, Αθανάσιος Σάλτας, Μαρία Σεβαστάκη, Βέρα Σιατερλή, Παύλος Σουφλής, Βασιλική Σοφρά, Κωνσταντίνα Συλίκου, Γιώργος Συράκης, Αυγή Τοπάκα, Κερασία Τουλιάτου, Μπέττυ Τσιγαρίδα, Αμαλία Φερεντίνου, Κίκα Χαραλαμπίδου, Ειρήνη Χατζημανώλη, Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου, Γιώργος Χουρχούλης, Έλλη Χούσου
.........................
2016-2-10VIDEO-ΜΕ ΤΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ-1ΕΡΓΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ-6,25 min
https://www.youtube.com/watch?v=H-rSow1UJ3o&t=50s
.........................
2016-2-10VIDEO-ΜΕ ΤΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ-2Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ-13,16 min
https://www.youtube.com/watch?v=bgRoJ9f8NIk&t=43s
ΤΙ ΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ
Ρένα Αβαγιανού, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
(Μικτή τεχνική σε ημιδιαφανές χαρτί μέσα σε πλέξιγκλας 60x78 cm)
Ταξίδι, μετάβαση στο άγνωστο με «βάρκα» μια βαλίτσα…
Με τα εντελώς απαραίτητα: Μνήμη, επιθυμία, όνειρα, ρήξη με το παλιό, ρίσκο.
Μαχητική διάθεση και ελπίδα ξεπεράσματος δύσκολων «περασμάτων».
Όπλα μία «βαλίτσα χρώματα» και ένα ζευγάρι κόκκινα γάντια!
Ιουλία Αθανασάκη, Βαλίτσα σπιτάκι, 2016
Κύρα Αλιγιζάκη, Βαλίτσα με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Η βαλίτσα με τα εντελώς  απαραίτητα!!.. Τα  όνειρα  μιας  καλύτερης  ζωής ή κάτι  άλλο! Οισκέψεις και αναμνήσεις του παρελθόντος ή οι λιγοστές αναζητήσεις και φαντασιώσεις του μέλλοντος. Η ελευθερία των σκέψεων και των πράξεων εγκλωβισμένη όπως τα πτερόεντα -στη σύνθεσή μου εσωκλεισμένα, προσωρινά και συμβολικά- έτοιμα να αποδράσουν πετώντας βέβαια!... DE  PROFUNDIS λοιπόν… ...ONLY BIRDS  HERE!!!
Ρούλα Αναγνώστου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Τα χρόνια της σιωπής και μία βαλίτσα που γεμίζει συνεχώς με εμπειρίες και εικόνες από το ταξίδι μέχρι να ξεχειλίσει.
Ανδρό, ΟΥΚ ΕΙΔΟΝ, 2016
Κίμων Αξαόπουλος, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Η βαλίτσα μου διάφανη και διαφανής (από πλεξιγκλάς διαστάσεων: Πλάτος 68εκ, Ύψος 35εκ, Βάθος 12εκ) όπως τα παιδικά μας όνειρα φορτωμένη με εικόνες, αθύρματα και μυρωδιές….
Μαρία Αποστολοπούλου, Το Μαγικό Ψυχόσημο, 2016
(Ξύλινο βαλιτσάκι 30x45x15 cm, σφραγιδόλιθος σε μαύρο αχάτη, αποτυπώματα σε πηλό, σχέδιο με μολύβι, ακρυλική βάση)
Το Μαγικό Ψυχόσημο είναι ένα όργανο-φυλακτό, εντελώς απαραίτητο σε κάθε ταξίδι φυσικό ή νοητό. Έχοντας επάνω του χαραγμένα τα σημεία της ψυχής του ταξιδευτή, έχει την ικανότητα να παράγει και να σκορπά στον χωροχρόνο, ανάγλυφα αποτυπώματα, σύμβολα του ανθρώπινου εσωτερικού «θείου». Με αυτόν τον τρόπο, το Μαγικό Ψυχόσημο υποδεικνύει τα σημεία που ορίζουν τις πιθανές επόμενες διαδρομές-πορείες, λειτουργώντας σημειοδοτικά και νοηματοδοτικά ως προς αυτές. Το Μαγικό Ψυχόσημο είναι το απόλυτο διαλογικό εργαλείο-σύμβολο για κάθε ταξιδευτή αφού ταυτίζεται με τη θηλυκή αρχή-μήτρα της ψυχής, που αποτελεί τον γεννήτορα του αρσενικού θετικού ανάγλυφου της απτής υλικής ζωής. Το Μαγικό Ψυχόσημο διώχνει τον φόβο και δείχνει τον Εαυτό. Είναι η πυξίδα των Θέλω και του Είμαι. Τα αποτυπώματα που αφήνει γύρω του είναι ο χάρτης του Εγώ του ταξιδευτή. Ταξίδια που γίνονται χωρίς Μαγικό Ψυχόσημο μοιραία καταλήγουν σε σκοτεινά, τυφλά, στείρα σημεία και ανώφελες για τον ταξιδευτή λοξοδρομήσεις.
Ειρήνη Αρχοντάκη, The beginner's mind, 2016
(Μικτή τεχνική με ακρυλικά χρώματα, γυαλιά, μεγεθυντικός φακός, χάπια, ηχητική εγκατάσταση σε ξύλινη βαλίτσα 40x30 cm)
Ταξίδι, όνειρο και πραγματικότητα. Οι έννοιες γίνονται ένα όταν δεν υπάρχει χρόνος. Διερευνώντας τα όρια της συνείδησης μέσα από το ταξίδι στο Μεξικό. Μέσα στη βαλίτσα γυαλιά και φακοί ξυπνούν τις αισθήσεις. Ο θεατής καλείται να φορέσει τα γυαλιά, να αλλάξει reality tunnel, γίνεται παρατηρητής στο άχρονο ταξίδι της ψυχής που ψάχνει να βρει τον εαυτό της.
Δέσποινα Ασλανίδου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Με υλικά καθημερινής χρήσης και με τα μπαλάκια του ping-pong μετέτρεψα τη βαλίτσα, έχοντας κάνει η ίδια τα περισσότερα ταξίδια Ανατολή - Δύση .. έμελλε τώρα να κάνει και το τελευταίο της ταξίδι στη Φλώρινα.
Δώρα Ασπρογενίδου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Σύννεφα μαύρα, μαύρες φιγούρες, δέντρα καμένα, σύρματα τεντωμένα, βαθύ σκοτάδι.
Έρωτας, γέννηση, μουσική, κλωστές χρωματιστές, ελευθερία.
Μνήμη .......... φορτίο αναπόφευκτο, εντελώς απαραίτητο.
Ειρήνη Βαζούκου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Οι προσφυγικές ροές ανέκαθεν ήταν κομμάτι της ιστορίας του κόσμου.
Στις μέρες μας, όμως, εξελίσσεται η πιο δραματική προσφυγική κρίση μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δέντρα ξεριζωμένα οι άνθρωποι που ψάχνουν για μια νέα γη.
Έχεις δει τα μάτια όσων καταφέρνουν να φτάσουν στη νέα «Ιθάκη»;
Mάτια-καθρέφτης.
Πόνος και αξιοπρέπεια.
Και ξέρεις ότι αύριο μπορεί να είσαι εσύ με το βιος σου σε μια βαλίτσα…
Γιάννης Γαβαλάς, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Διαδρομές στον χρόνο. Αθήνα-Φλώρινα. Ξεκλείδωμα της μνήμης.
Στο έργο μου μετατρέπω την «πολύτιμη» νοσταλγία σε αινιγματικά σύμβολα της διαδρομής Αθήνα Φλώρινα.
Σωτήρης Γκουσγκούνης, Βαλίτσα ψυχών, 2016
(Παλιά βαλίτσα, φωτογραφίες, ηχητική εγκατάσταση)
Με τα εντελώς απαραίτητα ταξιδεύω
μια χορδή ευαίσθητη που ταλαντεύεται στις μνήμες
Να μην ξεχάσω...
Ψυχή στο στόμα δαγκωμένη. Που πάω; Κενό.
Φόβος, πόνος, απελπισία, λυγμοί...
Δίψα για ζωή, επιβίωση, ελπίδες, όνειρα...
Προχωρώ.
Που πάω; Εκεί που μ' έστειλαν.
Ανεπιθύμητος. Ξένος. Άλλος.
Τερατώδη φαντάσματα κρυμμένα στις γωνίες. Προχωρώ.
Αν ξεχάσω θα πάρουν σάρκα...
Φλώρα Διαμαντή, Από το Project melting (αυτό;) εξοστρακισμός, 2016
Σε περίπτωση σεισμού, λοιμού ή καταποντισμού τι θα έπαιρνες απαραίτητα μαζί σου… ένας φίλος είχε απαντήσει την ταυτότητα μου…
Πνιγμένη στη χαρτούρα του παραλογισμού του σήμερα, θα πάρω μόνο τα όστρακα του (αυτό;)εξοστρακισμού μου. Για να μου θυμίζουν το ασύμβατο της συλλογικής προσαρμογής.
Κλεισμένα στο βαλιτσάκι της έκτακτης ανάγκης… που τη βλέπω να έρχεται…
Τάτη Δουβανά, ΜΕΤΟΙΚΩ..., 2016 
Ένας προβληματισμός στο τι φέρουμε μέσα μας όταν μετοικούμε, ποια είναι τα στοιχεία που αποτελούμαστε και πώς μεταβάλλονται στην πορεία του ταξιδιού. Η αλουμινοταινία φτιάχνει τον καθρέφτη που μεταμορφώνει και μεταμορφώνεται..
Μαρία Δουκάκη, Ταυτοποίηση δείγματος συναλλαγών και εμπορίου, 2016
(Performance και objects:  ποίημα γραμμένο επάνω σε δερμάτινες μπότες, χειροποίητη πολύχρωμη δερμάτινη βαλίτσα, ζωγραφική με παστέλ σε τσαλακωμένο χαρτί 2.10Χ0.45 m)
Πρόσφυγας ο πατέρας μου ήρθε μέσα στην κοιλιά της μητέρας του από τη Μικρά Ασία στο νησί της Λέσβου.
Με το επάγγελμα του υποδηματοποιού έφτιαξε τόσα ζευγάρια παπούτσια που πήγαν παντού στο νησί και μετά χάθηκαν όπως το  μαγαζί του που το έκλεισε.
Μετανάστης στην πρωτεύουσα έφτασε, για να σώσει τη γυναίκα του και να σπουδάσει τα παιδιά όπως έπρεπε.
Με τις ιδέες της, τη θέληση και τη βοήθειά της έραψαν οι δυο τους κάμποσες βαλίτσες, ενώνοντας τα κομμάτια από δέρματα πεταμένα στο εργοστάσιο παπουτσιών όπου δούλευε. Λες και συναρμολογούσαν τις στιγμές της ζωής τους για να τη φτιάξουν από την αρχή.
Πώς να μην συνδέσω τον μπαμπά μου με αυτό το ταξίδι;
Με τα παπούτσια που μας μεγάλωσαν και μέσα στο βαλιτσάκι του την ταυτότητά μου, θα κάνω αυτό το ταξίδι μαζί με άλλους που θέλουν να βαδίσουμε δρόμους ως σύγχρονοι ταξιδιώτες που αναζητούμε τον κόσμο μας.
Μιχάλης Δουκουμεντζάκης, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Θαλασσινή Δούμα, IDOMENI – On the train tracks…, 2016
(Βίντεο-εγκατάσταση 6:17 min)
Έτρεξαν να σωθούν.
Πήραν μαζί τα άκρως απαραίτητα:
Το αγέννητο ακόμη παιδί της. Το μουσικό όργανο.
Το βιβλίο ασκήσεων γερμανικών. Το δώρο της κοπέλας του.
Τις τρεις γάτες της.
Τα όνειρά τους, το χαμόγελο.
Την αγάπη τους για την οικογένεια και τη ζωή.
Τη δύναμή τους.
https://www.youtube.com/watch?v=1aBihAmzL0s
Τζίμης Ευθυμίου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
(τα όνειρα μας είν’ η μόνη πατρίδα)
...αυτά που αρκούν για να επανασυστήσεις την εικόνα. Εδώ, η χαρά.
Μαρίλη Ζαρκάδα, Ασυνόδευτη Μνήμη, 2016
(Ζωγραφική σε ξύλο, κολάζ, κείμενο)
ILI-ΑΔΑ
Σχεδιάσματα
… τα κουκούλια … τα κουκούλια ξέχασες μάνα …
Βασίλης Θέος, Sex. And Drugs. And Rock and Roll, 2016
Αυτός είναι ο τίτλος αλλά και το κείμενο για το έργο.
(τι παραπάνω να πεις γι αυτό τον σύγχρονο μύθο;)
Λέα Καββαδία, A piece of my self, 2016
(Βαλίτσα-θήκη κουταλοπήρουνων 38x61x3 cm, χαρτοπετσέτες, κλωστή, καρφίτσες, γύψος, σκόνες, κόλλες, κάρβουνο)
«Το μοναδικό δώρο είναι ένα κομμάτι από τον εαυτό μας» Ρ.Γ. Έμερσον (φιλόσοφος 1803-1882)
Το έργο συντίθεται με υλικά που χαρίστηκαν τυχαία και ανιδιοτελώς.
Το ομοίωμα του εαυτού στο κέντρο της βαλίτσας είναι ένα κομμάτι γύψου, απομεινάρι της δημιουργίας ενός καλλιτέχνη που έφτιαχνε και χαλούσε το γλυπτό του ολημερίς προσφέροντας τα υπολείμματά του στο κοινό (performance Μουσείο Μπενάκη).
Έγινε η αφορμή για το «τίποτα» που μεταφέρει αυτή η βαλίτσα μέσα σε απέριττο λευκό περιβάλλον.
«ΤΙΠΟΤΑ» πλην ενός κομματιού του εαυτού διαθέσιμο, συνδεδεμένο με τον «άλλον», τον διπλανό, τον απέναντι.
Το κομμάτι του εαυτού που δύναται να περισσεύει, να προσφέρει, να κοινωνεί.
Αυτό ως εντελώς απαραίτητο.
Αφροδίτη Καραμανλή, ΒΑΛΙΤΣΑ ΜΕ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ, 2016
ΠΗΡΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΜΕ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ - ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ .....
ΑΘΩΑ ΘΥΜΑΤΑ ΟΛΟΙ
Ευγενία Καραμούζη, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
(Ξύλινο κουτί 20x20 cm, μικτή τεχνική)
Τα απολύτως απαραίτητα για μένα είναι:
«Η συμβολική σκέψη που δεν ανήκει αποκλειστικά στο παιδί ούτε στον ποιητή ούτε στον ανισόρροπο... Οι εικόνες, τα σύμβολα, οι μύθοι δεν είναι ανεύθυνα δημιουργήματα της ψυχής. Ανταποκρίνονται σε μία ανάγκη και εκπληρώνουν μία λειτουργία: αποκαλύπτουν τις πιο μυστικές μορφές τις ουσίας του όντος.»
Απόσπασμα από το βιβλίο ΕΙΚΟΝΕΣ και ΣΥΜΒΟΛΑ του ΜΙΡΣΕΑ ΕΛΙΑΝΤ
Ράνια Καραμούζη, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
(Βαλίτσα από ξύλο και πλέξιγκλας 40x50 cm, μικτή τεχνική)
Τα απολύτως απαραίτητα της ζωής για μένα είναι το περιεχόμενο της βαλίτσας μου να μπορεί να με στηρίξει στις διαδρομές-εμπειρίες που χρειάζεται να διανύσω μέχρι να επιστρέψω στον κοινό ΤΟΠΟ και στο ενδιάμεσο ό,τι αποκομίσω από τις διαδρομές μου να το μοιραστώ.
Κατερίνα Κασσαβέτη, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Άγγελος Κασσαβέτης-Θεοφανόπουλος, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Θωμαή Κόντου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Μαίρη Κουζάρη, Δίκτυα, 2016
Ειρήνη Κουτρίδου, ΚΙΒΩΤΟΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΟΥΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, 2016
Γιάννης Κουτρούλης, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
(Βαλιτσάκι 39x32x17 cm, πολυεστέρας, ξύλο)
Κρατάω μέσα μου τους αποχαιρετισμούς των ανθρώπων που φεύγουν. Μια αγκαλιά, ένα φιλί, μια χειραψία με αυτούς που μένουν. Πόσο απαραίτητα αναγκαίο για την ψυχή, εφόδιο για το ταξίδι.
Η πρόταση της δεξιάς χειρός είναι γνωστή στις παραστάσεις των επιτύμβιων γλυπτών ως δεξίωση. Αυτός ο πένθιμος αποχαιρετισμός, σήμα της αναχώρησης του νεκρού για τον άλλο κόσμο, ήταν ένα συνηθισμένο μοτίβο στα νεκροταφεία της Αθήνας των κλασικών χρόνων. Ένα focus στην επαφή των χεριών δύο ανθρώπων που είχαν συγκεκριμένους ρόλους σε στενό χρονικό διάστημα και τώρα πια απομένει στη μνήμη η αγάπη, τόσο απαραίτητη για να ανθίζει ο κόσμος στα ταξίδια της ζωής.
Κατερίνα Κρεμασιώτη, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Η βαλίτσα που κουβαλάει αναμνήσεις.
Το παλιό viewmaster που προτρέπει τον θεατή να ταξιδέψει μέσα στις εικόνες.
Εικόνες στις οποίες το παράξενο και το οικείο, η πραγματικότητα και η φαντασία συνυφαίνονται και τα όριά τους γίνονται δυσδιάκριτα.
Βάσια Λεοντοπούλου, Βαλίτσα με δύτη ή έπεσε στα βαθιά; 2016
Το ταξίδι, το σούρσιμο, το άνοιγμα όλα αυτά προσδιορίζουν μία μετακίνηση-μετατόπιση.
Μία μετακίνηση που άλλοτε είναι όμορφη που περιμένει μ’ ανυπομονησία την υλοποίηση της, άλλοτε είναι αναγκαία, άλλοτε επιτακτική ανάγκη. Όλες αυτές οι παράμετροι, ίσως να υπάρχουν κι άλλες, ενδέχεται ν’ αποτελούν ρίσκο, ανάλογα με τις συνθήκες της μετακίνησης.
Έπεσε στα βαθιά είναι αυτό που προσπαθεί ν’ αντιμετωπίσει με κάθε τρόπο και μέσο τις δυσκολίες.
Δυσκολίες που έλκει κάποιος για να προοδεύσει ή για να χαθεί.....
Ή επιλογή
Καλλιόπη Λιαδή, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Το σώμα μου είναι η αποσκευή μου.
Ξετυλίγει τον μίτο του ταξιδιού μου στον πλανήτη Γη.
Περιέχει φως, ήχους και λέξεις που συνθέτουν τα ποιήματα της ζωής μου.
Όσο υπάρχει, όλα όσα περικλείει είναι τα εντελώς απαραίτητα για το ταξίδι αυτό.
Η ποίηση είναι ο αέρας του.
Κοσμάς Λιλικάκης, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Χωρίς όγκο βάρος διάσταση ..... ερχόμαστε!
Βαγγέλης Λιουδάκης, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Αντωνία Μαντζούκα, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
«Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν:«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε
και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ‘ναι, μα εξορία.»
Μπ. Μπρεχτ, Ποιήματα, μτφρ. Μάριος Πλωρίτης, εκδ. Θεμέλιο
Μάγδα Μάρα, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Βαλίτσες που στριμώχνεις μέσα τους τα σχέδια της ζωής σου… ή μήπως τη ζωή σου ολόκληρη; Προσπαθείς να χωρέσεις μέσα τους τα όνειρα σου για το αύριο… ή μήπως τον φόβο σου μήπως το αύριο χαθεί; Βαλίτσες βαριές σαν μολύβι που σε κουβαλούν και τις κουβαλάς και συ. Που τις πας; Που θα σε πάνε; 
Λυδία Μαργαρώνη, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
STOP WAR και χωρίς άλλα λόγια.
Φράση πολύτιμη, με τα εντελώς απαραίτητα.
Ευσεβία Μιχαηλίδου,  Κάθαρση, 2016
(Σύρμα, βαμβάκι, δέρμα, Διαστάσεις 80x100 cm)
Η αποσκευή συνδέεται με την έννοια του ταξιδιού, το ταξίδι της ζωής αλλά και τη διαδικασία της αυτογνωσίας.
Το γλυπτό -αποσκευή- έχει κατασκευαστεί από βαμβάκι: σύμβολο εξαγνισμού, κάθαρσης, θεραπείας της ψυχής.
Έλλη Μιχαλακέα, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
«Είναι πολλών ανθρώπων παιδιά οι λέξεις μας.» Γ. Σεφέρης
Λέξεις, νόημα, πολυμορφία, γλώσσα, κοινότητα, κατανόηση, γέφυρα πολιτισμού, μέσον, επικοινωνία, οδηγός, ιδέα, έννοια, ανταλλαγή, δεκτικότητα, διατύπωση, εκφορά, πολυμορφία, διήγηση, αλφάβητο, διαφορετικότητα, ήχος.
Οι λέξεις μαζί μου….. αποσκευή απαραίτητη στο ταξίδι-περιπέτεια της ζωής.
Στέλλα Μουρκογιάννη, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Όταν το ταξίδι δεν είναι αναψυχής άλλα σωτηρίας, η βαλίτσα δεν μεταφέρει αντικείμενα παροχής ανέσεων. Μεταφέρει την ίδια τη φυγή και την ανάγκη για επιβίωση. Οι φράχτες των ημερών μας και ο εκμηδενισμός της ανθρώπινης ύπαρξης οδηγούν στη ματαίωση του ταξιδιού και την οριστική ακύρωση του ρόλου της βαλίτσας.
Λίτσα Μουσούλη, BRITISH BULLDOG REVOLVER, 2016
«Εκεί που πάτε, να πάρετε μαζί σας ομπρέλες! Το μέλλον θα είναι βροχερό.» (Άγνωστος)
«Το μέλλον μας θα έχει πολύ ξηρασία/ πάρτε μαζί σας νερό.» (Μιχάλης Κατσαρός, ποιητής)
(ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΟ BRITISH BULLDOG ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΟΠΛΑ - ΘΗΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ & ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ)
Το περίστροφο τσέπης της British Webley Bull Dog ήταν ένα μικρό, ισχυρό όπλο, που γνώρισε σημαντική εμπορική επιτυχία σε μια ποικιλία μορφών. Η παραγωγή του ξεκίνησε το 1872. Η δημοτικότητα του Bull Dog ήταν τέτοια ώστε να παραχθεί έως το 1917 και να αντιγραφεί σε όλο τον κόσμο και από άλλες επιχειρήσεις, στο Βέλγιο, Ισπανία και Κίνα, με αποτέλεσμα μυριάδες κλώνων σε κυκλοφορία. Ως ένα «περίστροφο τσέπης» το όπλο είχε σχεδιαστεί ειδικά για να είναι μικρό και συμπαγές για να μπορεί να κρύβεται στην τσέπη του παλτού του χρήστη -εξ ου και ο όρος «περίστροφο τσέπης» χρησιμοποιείται για να περιγράψει αυτή την κατηγορία των πυροβόλων όπλων. Μία από τις πιο διάσημες χρήσεις του Bull Dog στην ιστορία είναι όταν χρησιμοποιήθηκε από τον δικηγόρο Charles Guiteau για να δολοφονήσει τον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ James Garfield στις 2 Ιουλίου, 1881. Ο Garfield υπέκυψε τελικά στις λοιμώξεις που προκλήθηκαν από την απόπειρα δολοφονίας και πέθανε.
Τάσος Μπαμπάσης, Love is a beautiful journey together, 2016
Γιάννης Μπέσκος, Βαλίτσα και Σωσίβιο πρόσφυγα πολέμου, 2016 
Λαμπρινή Μποβιάτσου, Βαλίτσα με νεκρή φύση, 2016
Ταξίδι: μία εσωτερική ανάγκη για εναλλαγή, σήμερα, ίσως περισσότερο από ποτέ μεταλλάσσεται και διαστρεβλώνεται.
Τί περιέχει η βαλίτσα του οικονομικού μετανάστη;
Τί περιέχει η βαλίτσα του πρόσφυγα πολέμου;
Στο έργο «βαλίτσα με νεκρή φύση» κυρίαρχο στοιχείο είναι το όμορφο, νεκρό πουλί, βιαίως αποσπασμένο από τη φωλιά του.
Ένα μαξιλάρι, σύμβολο ασφάλειας και ανάπαυσης κρατά την άδεια φωλιά στο σώμα του, ενώ αιχμηρά καρφιά εξαπλώνονται, καταλαμβάνοντάς το.
Δύο ασημένια, παλιά κουτάλια υπαινίσσονται την χαμένη ευμάρεια, υπερτονίζοντας την αντίθεση δύο κόσμων.
Τα αντικείμενα συνομιλούν μεταξύ τους μέσω των αντιθετικών τους σχέσεων, ενώ το παιχνίδι της αντανάκλασης στα δύο κουτάλια προσκαλεί τον θεατή για συμμετοχή.
Ισμήνη Μπονάτσου, Fragile, 2016
Αγγελική Μπρισνόβαλη, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Ελευθερία Πανούση, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Γι’ αυτούς που τους άρπαξαν οτιδήποτε απαραίτητο.
Γι’ αυτούς για τους οποίους τίποτα δεν είναι αυτονόητο.
Για τη χαμένη αξία της ανθρώπινης ύπαρξης
σε μια εποχή που έχει αρχίσει να θυμίζει επικίνδυνα μιαν άλλη.
Για μια εποχή που βρωμάει θάνατο.
Μόνο που τώρα πια ο θάνατος φοράει όμορφα ρούχα.
Δέσποινα Πανταζή, ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΗ ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ, 2016
(Βαλίτσα 35x50 cm, μικτή τεχνική)
-ΤΙ ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ;
-ΤΙ ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ;
ΑΝ Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕ ΤΟΝ ΠΡΙΓΚΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΒΑΖΕ ΝΑ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΚΥΘΑ,
ΑΝ Η ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ ΔΕΝ ΖΟΥΣΕ ΣΤΑ ΜΑΥΡΑ ΔΩΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ,
ΑΝ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΕΣΩΖΕ ΤΟΝ ΠΡΙΓΚΗΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ;
ΤΙ;
ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΗΣ ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΕΣΑ ΜΑΣ;
Ή ΜΗΠΩΣ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΝΕΡΑΙΔΑ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΞΕΚΛΕΙΔΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΑΓΙΚΗ ΧΡΥΣΗ ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣ;
Κωνσταντίνα Παρασκευοπούλου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Ταξιδεύεις σε πλοιάρια γεμάτα με πολύχρωμα σωσίβια και αναγκάζεσαι να εγκαταλείψεις τη χώρα σου για μια ασφαλή γη – παράδεισο.
Αναζητάς μια καλύτερη ζωή για την οικογένειά σου σε μια χώρα που βρίσκεται σε ένα σημείο του χάρτη, έναν φανταστικό τόπο, με την ελπίδα η αβεβαιότητα να γίνει αισιοδοξία.
Στη μέση του δρόμου της περιπλάνησής τους ζητούν να ξεπλύνουν και να ελευθερωθούν από μνήμες.
Τις οδυνηρές μνήμες, τα τραύματα από την προηγούμενη ζωή τους σαν τους στίχους του Φαριάντ: «Πατρίδα μου είναι ο δρόμος, χωρίς διαβατήριο χωρίς σύνορα μπαίνω από τον αέρα. Ξένος του γαλάζιου, ξένος των νερών. Πού να πάω;»
Μαρία Πάστρα, Kύκλος, 2016
(Βαλιτσάκι από συνθετικό δέρμα 40x25 cm, έξι σχέδια με μολύβι σε χαρτί, στέφανα, υφασμάτινα λουλούδια)
Είναι περίεργο …
μετά από τόσες διαδρομές, «επαναστάσεις» και ενδοσκοπήσεις …
εκεί ξαναγυρνάω.
Οι πρώτες μου καταγραφές.
Θείες σε δροσερές αυλές στα Μυκονιάτικα, καφές και λόγια ψιθυριστά, βλέμματα καρτερικά,
βιολέτες και κουφέτα.
Ανοίγω τη βαλίτσα όποτε πνίγομαι και νιώθω τη μυρωδιά μιας εποχής με άλλες ποιότητες.
Είναι το οξυγόνο μου.
Εντελώς απαραίτητο.
Ηλίας Πούλος, ... Περάσματα, 2016
Η ίδια η συνθήκη του ξένου, του πρόσφυγα, του άλλου, από μόνη της φέρει τα ίχνη
ενός συμβολικού θανάτου. Για να μπορέσει κάποιος να μεταφέρει τη ζωή του σε ένα
ολότελα νέο πλαίσιο χρειάζεται να «ξεριζωθεί». Ωστόσο, μερικές φορές η ίδια
η διαδρομή του ταξιδιού σφραγίζεται από την εμπειρία της απώλειας. Τότε, οι αποσκευές
που κουβαλάει κανείς μαζί του κρύβουν μέσα τους την πραγματικότητα του θανάτου.
Ελένη Πρίφτη, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
«Γιαγιά,
Χθες κατέβασα από το πατάρι, τη βαλίτσα σου την κόκκινη, αυτήν που είχες νέα, όταν αποφασίσατε με τον παππού να μεταναστεύσετε στο εξωτερικό.
Θυμάσαι, που μου έλεγες πως πρέπει να σπουδάσω, για να βρω μια καλή δουλειά;
Τελικά, η συμβουλή σου δε βοήθησε και να που τώρα, ακολουθώ τη δική σου διαδρομή.
Μέσα στη βαλίτσα βρήκα ένα χάρτη της Ευρώπης και μερικές φωτογραφίες.
Κοιτάζω τον χάρτη αρκετή ώρα, αλλά δεν έχω αποφασίσει σε ποια χώρα θα αναζητήσω την τύχη μου.
Όσο για τις φωτογραφίες σου, αποφάσισα να τις σκίσω σε κομμάτια, να τις ανακατέψω και να φτιάξω ένα κολάζ, που θα με συντροφεύει στο ταξίδι μου.
Ελπίζω, να μην έχεις πρόβλημα με αυτή μου την πράξη.
Άλλωστε, μετά από τόσα χρόνια στο εξωτερικό, μάλλον θα τις έχεις ξεχάσει.
Η εγγονή σου.»
Αργύρης Ρήμος, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Κατερίνα Ριμπατσιού, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Μια βαλίτσα ερμητικά κλειστή. Φυλάει καλά τα μυστικά της.
Το περιεχόμενό της είναι άγνωστο στον θεατή. Το ταξίδι αρχίζει .......
Κωνσταντίνος Ροσπόγλου, Το ψέμα, 2016
Με τα απολύτως απαραίτητα, μια βαλίτσα γεμάτη όνειρα για κόψιμο του συρματοπλέγματος που μας ματώνει μια ζωή και μας περιορίζει την έξοδο σε δρόμους ελευθερίας.
Αθανάσιος Σάλτας, Ο Αναχωρητής, 2016
Μαρία Σεβαστάκη, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
(Βαλίτσα 63x45x11cm, περιέχει ένα μπουκάλι νερό σπόρους και επεκτάσιμη βάση, Μικτή τεχνική)
O Oνειροχρόνος είναι συνδεδεμένος με τον άνθρωπο, τα ζώα, τα πουλιά και τα ψάρια.
Δεν έχουμε σύνορα.
Η γη είναι το φαγητό μας, ο πολιτισμός μας το πνεύμα και η ταυτότητά μας.
Αναφορές: Αιγαίο, Δελφοί, Πρόσφυγες, Χρονικά Σάμου, Αυτόχθονες Λαοί, Αυστραλοί
https://samoschronicles.wordpress.com/
Βέρα Σιατερλή, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Οι άνθρωποι σε μετακίνηση και επισφάλεια μόνο σε ένα πολύ σημαντικό παράγοντα μπορούν να επενδύουν: τις αξίες των ανθρώπινων σχέσεων.
Απολύτως απαραίτητοι είναι οι ίδιοι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Ανώνυμο πλήθος φυλών και φύλων, καθημερινών ανθρώπων από πηλό, σε μια αποσκευή μικρών διαστάσεων, γιατί τα πολύτιμα σε μικρές συσκευασίες φυλάσσονται.
Παύλος Σουφλής, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
ΠΑΥΛΟΣ ΣΟΥΦΛΗΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1 ΦΟΝΟΣ ΣΤΟ ΦΛΟΡΙΕΝΤ ΕΞΠΡΕΣ …
ΤΙ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ?
ΠΟΙΑ ΒΑΛΙΤΣΑ ΚΡΥΒΕΙ ΤΟ ΕΝΟΧΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ?
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΧΑΜΟΛΕΛΟ ?
ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ…
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΠΑΥΛΟΣ ΣΟΥΦΛΗΣ
ΣΚΗΝΙΚΑ –ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ ΠΑΥΛΟΣ ΣΟΥΦΛΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΥΛΟΣ ΣΟΥΦΛΗΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΥΛΟΣ ΣΟΥΦΛΗΣ
ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΕΜΨΥΧΩΝΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΖΕΙ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΣΟΥΦΛΗΣ…Κ.Τ.Λ.
Βασιλική Σοφρά, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
(Βαλίτσα 50x80x40 cm, συνθετικό δέρμα, βαμβάκι, φελιζόλ, χαρτί)
Η βαλίτσα, μαύρη από τον χωρισμό και την απόσπαση και βαριά, φορτωμένη με το όνειρο, την ελπίδα, ένα όραμα ακόμη θολό ως προς τον προορισμό, ένα σύννεφο που μπορεί να ταξιδέψει σε καθαρό ουρανό, χαρούμενο, ελαφρύ και παιχνιδιάρικο ή να γίνει φορέας βαριάς βροχής και να προκαλέσει κεραυνούς και αστραπές. Και μια άγκυρα, το απολύτως απαραίτητο εργαλείο, που θα χρειαστεί όταν θα βρεθεί το κατάλληλο αραξοβόλι, η καινούργια πατρίδα, που θα ταιριάζει με αυτήν του ονείρου.
Κωνσταντίνα Συλίκου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
(Πλέξιγκλας 30x48x18 cm)
Χρονικό μιας αφήγησης…
συνομιλία με τη φύση…
η ομορφιά σαν μέθοδος τρέχουσα στη θέα του κόσμου…
μια χώρα στην καρδιά μου…
δένδρα ανάμεσα σε γη και ουρανό…
υπόσχεση ευτυχίας με τα πιο παράξενα που έχουν μείνει…
ιεροτελεστία της φύσης…
παρελθόν… ιστορία… μνήμη… παρόν…
το ταξίδι της φυγής, της ανάμνησης και της επιστροφής.
Γιώργος Συράκης, Φαρμακοποσία, 2016
Αυγή Tοπάκα, H μάχη, 2016
(Παλιά βαλίτσα 45x70x20 cm, λάδια, παστέλ και ανεξίτηλος μαρκαδόρος)
Με τα εντελώς απαραίτητα, κόκκινη και μαύρη μπογιά, μια πράσινη ξυλομπογιά και ένα πινέλο, έβαλα την ψυχή μου να ζωγραφίσει όλα όσα δεν ήθελα να ξεχάσω πάνω σε μια βαλίτσα.
Κάποιος μου είπε «γιατί είναι άδεια;» «γιατί αν ήταν γεμάτη», του απάντησα «δεν θα υπήρχε χώρος να βάλω τίποτα άλλο μέσα.»
Διάλεξα όμως να τη ζωγραφίσω, για να θυμάμαι γιατί οι άνθρωποι όταν προχωράνε μπροστά, αφήνουν το παρελθόν πίσω.
Κερασία Τουλιάτου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
(Ξύλινη βαλίτσα 35x45x12 cm, πλέξιγκλας, καμβάς, υδρόχρωμα, ακρυλικό)
Μια παλιά βαλίτσα ζωγραφικής μετατρέπεται σε κιβωτό …
Περικλείει δυο παιδικά πορτραίτα «μοναδικά» και «πολύτιμα», όπως είναι τα παιδιά παντού και πάντα..
Περιβάλλεται από ένα κομμάτι φύσης, «τοπίο μυστικό», από χρώμα και φως, μνήμες και συνειρμούς…
Πορτραίτα και τοπίο αποτελούν «τα εντελώς απαραίτητα», για ένα ταξίδι-φυγή από την πραγματικότητα…
Μπέττυ Τσιγαρίδα, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Αμαλία Φερεντίνου, Ενδημικό φυτό της Μεσογείου Προς βο(ρ)ρά - ΦΥΓΗ, 2016
(Πλεξιγκλάς 55x40x18 cm, σχίνο, αλουμίνιο, καθρέφτης)
«Έβγαλα μια φωτογραφία το δωμάτιό μου, φίλησα την πόρτα κι έφυγα.
Πάντα όταν έφευγα από το σπίτι ήξερα ότι θα γυρίσω.
Αυτή τη φορά δεν ξέρω αν θα το ξαναδώ ποτέ.»
Δεκαεννιάχρονος πρόσφυγας από τη Συρία, Πειραιάς 2016
«Έμπαινε ο τούρκικος στρατός στη Σμύρνη.
Ήπιαμε το τσάι μας.
Βάλαμε το σερβίτσιο καθαρό στο ντουλάπι.
Αποχαιρετίσαμε το σπίτι μας και φύγαμε.»
Γυναίκα πρόσφυγας από τη Σμύρνη, Πειραιάς 1922
για τη μεταφορά
Αμαλία Φερεντίνου
Κίκα Χαραλαμπίδου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Σχόλιο που αφορά τα θέματα των μεταναστεύσεων, των μετακινήσεων αλλά και όλων εκείνων των επιβεβλημένων μετατοπίσεων μέσα από τις ιστορίες ανθρώπων και του υποχρεωτικού εκτοπισμού τους.
Ίχνη ιστοριών των ανθρώπων συμπορεύονται με τα ίχνη των αποσκευών τους διεκδικώντας τον ουτοπικό χώρο. Οι αποσκευές γίνονται το μέσο και τα όρια του ταξιδιού με όρους επιβίωσης.
Ειρήνη Χατζημανώλη, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Είδαμε στις μέρες μας και άλλες όψεις των ταξιδιών.
Όχι, πως δεν υπήρχαν πάντα.
Όμως τις είχαμε σχεδόν ξεχάσει, εμείς οι κάτοικοι της «Ευρώπης».
Αν και δεν έλειψαν τα πρόσωπα, στις γειτονιές, στην Αθήνα,
που με κάνουν να φαντάζομαι χώρες εξωτικές και ταξίδια μακρινά,
επίπονα επικίνδυνα, με ή χωρίς προορισμό.
Ταξίδια με μπαγκάζια ή χωρίς αυτά.
Μόνο τα απαραίτητα: Λίγα χρήματα καλά φυλαγμένα, λίγα ρούχα- τα απαραίτητα.
Κι ακόμη εκείνα τα άυλα που καθένας, θέλει- δε θέλει κουβαλάει στις αποσκευές του:
Τα χρόνια που πέρασαν, οι τόποι που καθόρισαν την πορεία του, τα πρόσωπα που με αυτά έσμιξε.
Αυτά λοιπόν, που τρυπώνουν στις αποσκευές και γεμίζουν τις άδειες βαλίτσες,
Σε αυτό το ταξίδι μου, όχημα έχω την τέχνη.
Να με ενώσει και να με πάει μακριά.
Και πάλι, που θα αναμειχθούν, πρόσωπα και ιστορίες ανθρώπων, με τα νέα, αυτά του ταξιδιού.
Για να δημιουργηθούν άλλες μορφές. Άλλα σχέδια. Άλλες ιδέες.
Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Γιώργος Χουρχούλης, Tου διωγμένου, 2016
Περπατάει… δεν είναι τουρίστας, ταξιδευτής, επιχειρηματίας, σπουδαστής.
Διωγμένος είναι.
Εκεί που αγαπάει έγινε πέτρα άγονη, σπόρος δεν ριζώνει.
Πέτρα βαριά η πατρίδα.
Πρόσφυγας, διωγμένος.
Με το βάρος και μια χούφτα ελπίδα σκόρπια στην κουρασμένη του βαλίτσα πορεύεται.
Ψάχνει τόπο φιλόξενο να ακουμπήσει, χώμα γόνιμο να φυτέψει την ελπίδα.
Είναι ο άνθρωπος που ψάχνει για να ζήσει άνθρωπε!
Γυρίζει δώθε κείθε να βρει να φτιάξει την εστία του.
Αυτός που «πετάχτηκε» μέσα απ’ την κουρασμένη βαλίτσα του προγόνου.
Είναι εσύ, ο άνθρωπος.
Έλλη Χούσου, Με τα εντελώς απαραίτητα, 2016
Μόνο με τ’ απαραίτητα … Εσύ κι οι άλλοι … Εσύ … κι ο άλλος … κι οι άλλοι κι … αυτοί, οι … σκληροί, οι αντίπαλοι που όλο αντιστρέφονται συγκρούονται πληγώνουν τα εγώ τους, στην αιχμηρή ζωή.
Εσύ .. στον δρόμο …. κράτα τα όνειρα, τη γνώση και τον λόγο σου, την φλόγα της αγάπης σου …. και ρίξε σπόρους μπόλικους … θέλησης για ζωή …
Θα βρεις τον τόπο που τον πόνο θ’ απαλύνεις … τις μνήμες του παράδεισου να ξαναθυμηθείς … και θ’ αποκοιμηθείς … στην αγκαλιά της γης.
.......................
ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
............................
enflo
Με τα εντελώς απαραίτητα/ With the absolutely necessary (GR/ENG)
Με τα εντελώς απαραίτητα
Διαδρομές εν λευκώ
Στη σταθερή τροχιά του τραίνου, με ή χωρίς τη βίαιη έννοια του χρόνου, οι αποσκευές θα ταξιδεύουν. Ες αεί; Δεν ξέρουμε, μπορεί κι αυτό.
Εξάλλου αυτό δεν έκαναν πάντα οι αποσκευές; Ταξίδευαν. Ταξίδευαν μαζί με τους κατόχους τους ανιχνευτικά, βρέξει χιονίσει, πλάι από ταμπέλες που απαγόρευαν το κάπνισμα ή από χαμηλόθωρους επιβάτες που ρωτούσαν ξαφνικά την ώρα μπας και τύχουν μιας κάποιας προσοχής από το συνεπιβάτη τους.
Οι «εικαστικές» βαλίτσες, αφού πρώτα ταξιδέψουν από τη Νότια στη Βόρεια Ελλάδα με τραίνο σε μια «μεταναστευτική πορεία», θα σταθμεύσουν επί δεκαήμερο στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας και τέλος θα ξαναταξιδέψουν για να εκτεθούν στο περίπτερο της Art-Athina, σαν μια νοσταλγική συμπύκνωση του χώρου, του χρόνου και της ζωής μας.
Πρόκειται για ένα project που συνδιοργανώνεται από τις ομάδες  «ΕΝ ΦΛΩ» και «Ορίζοντας Γεγονότων» με την συμμετοχή του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας. Στην «αποσκευή- βαλίτσα» επικεντρώνεται η φόρτιση των νοημάτων και της εικαστικής έκφρασης που οι καλλιτέχνες ταξιδιώτες, στη διαδρομή Αθήνα- Φλώρινα - Αθήνα, μεταφέρουν σε μια -μακράς διάρκειας- δράση. Τα σημεία εκκίνησης είναι οι σταθμοί των τραίνων, σημεία άφιξης και έκθεσης  το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας και η πλατφόρμα της art-athina2016 στο Φάληρο. 
Οι δύο εικαστικές ομάδες συμπορεύονται φέτος σε μια δράση-έκθεση που έχει αναφορά στην τέχνη που κινείται, που μεταβαίνει, που εξαπλώνεται, που ανταλλάσσεται και που ενεργοποιεί καλλιτέχνες  από εικαστικούς, ποιητές, μουσικούς, ηθοποιούς αλλά και ανθρώπους από άλλους τομείς δραστηριοτήτων. Εστιάζουμε στο αντικείμενο της αποσκευής-βαλίτσας. Τι περικλείει μια βαλίτσα; Ποιά βαλίτσα κρατάει ο ταξιδιώτης; o μετανάστης; o πρόσφυγας;  ποιά είναι η βαλίτσα του καλλιτέχνη; εσωκλείει συμπυκνωμένα τα πιο σημαντικά υπάρχοντα, τα εντελώς απαραίτητα; είναι μια άδεια βαλίτσα έτοιμη να γεμίσει.
Οι βαλίτσες – εικαστικά έργα θα εκτεθούν για πρώτη φορά σε ειδική έκθεση στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ της Φλώρινας, τα εγκαίνια της οποίας θα πραγματοποιηθούν στις 14 Μαΐου, ώρα 20:00, όπου και θα παραμείνουν για δέκα μέρες. Στη συνέχεια οι εικαστικές βαλίτσες θα ταξιδέψουν στην Αθήνα και θα αποτελέσουν μέρος των έργων που θα φιλοξενήσει ηART ΑΤΗΙΝΑ από 26 έως 29 Μαΐου 2016 στο Κλειστό Γήπεδο Π. Φαλήρου.
With the absolutely necessary
Blank Routes
In the steady track of the train, with or without the violent nuance of time, the luggage will be travelling. - Forever? We don’t know. This might happen as well.
Besides, isn’t it this what luggage have always been doing? -Traveling. They travelled together with their owners, in search of a track, rain or shine, next to signs prohibiting smoking or to seemingly modest passengers who suddenly asked what the time was in an effort to catch the attention of their co-passenger.  
The «visual art» luggage, after having travelled from South to North Greece by train, in a “migratory procession”, they will stop at Museum of Modern Art of Florina for ten days and finally they will travel back in order to be exhibited at the pavilion of the Art-Athina, like a nostalgic condensation of space, time and our life.
This is a project co-organized by the groups  «IN FLO» and «Horizon of Events» with the participation of the Museum of Modern Art of Florina. On the «luggage- suitcase» focuses the load of meanings and the visual expression, which the artists - travelers carry in their itinerary Athens – Florina – Athens, in a long action. The starting points are the train stations while the arrival and exhibition points are the Museum of Modern Art of Florina and the platform of the art-athina 2016 in Faliron. 
The two visual art groups go hand in hand this year in an action – exhibition which refers to the art that moves, goes from one place to another, expands, gets exchanged and activates artists of all kinds, visual artists, poets, musicians, actors as well as people from other fields of activities. We focus on the object of luggage – suitcase. What does it have inside? Which suitcase does the traveler hold? -The migrant? -The refugee? Which is the suitcase of the artist? Does it include condensed the most important belongings, the absolutely necessary? It is an empty suitcase ready to be filled.
 The suitcases – pieces of visual art will be exhibited for the first time in a special exhibition at the MUSEUM OF MODERN ART of Florina, opening ceremony on the 14th of May, at 20:00, where they will stay for ten days. Then the visual art suitcases will travel to Athens and they will become part of the exhibits to be included in the ART ΑΤΗΙΝΑ from 26 έως 29 Μay 2016 at the Sports Center of P.Faliron.
........................
culturenow
Με τα εντελώς απαραίτητα: Εικαστική Δράση του Ορίζοντα Γεγονότων με την ομάδα Εν Φλω
Τετάρτη, 11 Μαΐου 2016 15:10
...........................
prlogos
Ομάδα ΕΝ ΦΛΩ: Με τα εντελώς απαραίτητα - Διαδρομές εν λευκώ
Σάββατο, 14 Μάιος 2016 10:27
Στη σταθερή τροχιά του τραίνου, με ή χωρίς τη βίαιη έννοια του χρόνου, οι αποσκευές θα ταξιδεύουν.
Ες αεί; Δεν ξέρουμε, μπορεί κι αυτό.
Εξάλλου αυτό δεν έκαναν πάντα οι αποσκευές; Ταξίδευαν. Ταξίδευαν μαζί με τους κατόχους τους ανιχνευτικά, βρέξει χιονίσει, πλάι από ταμπέλες που απαγόρευαν το κάπνισμα ή από χαμηλόθωρους επιβάτες που ρωτούσαν ξαφνικά την ώρα μπας και τύχουν μιας κάποιας προσοχής από το συνεπιβάτη τους.
Οι «εικαστικές» βαλίτσες, αφού πρώτα ταξιδέψουν από τη Νότια στη Βόρεια Ελλάδα με τραίνο σε μια «μεταναστευτική πορεία», θα σταθμεύσουν επί δεκαήμερο στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας και τέλος θα ξαναταξιδέψουν για να εκτεθούν στο περίπτερο της Art-Athina, σαν μια νοσταλγική συμπύκνωση του χώρου, του χρόνου και της ζωής μας.
Πρόκειται για ένα project που συνδιοργανώνεται από τις ομάδες «ΕΝ ΦΛΩ», «Ορίζοντας Γεγονότων» και το «Εργαστήρι Κοινωνικών και Μεταναστευτικών Σπουδών» του Τμήματος Νηπιαγωγών Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας, με την συμμετοχή του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας και την υποστήριξη της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας. Στην «αποσκευή- βαλίτσα» επικεντρώνεται η φόρτιση των νοημάτων και της εικαστικής έκφρασης που οι καλλιτέχνες ταξιδιώτες, στη διαδρομή Αθήνα- Φλώρινα - Αθήνα, μεταφέρουν σε μια -μακράς διάρκειας- δράση. Τα σημεία εκκίνησης είναι οι σταθμοί των τραίνων, σημεία άφιξης και έκθεσης το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας και η πλατφόρμα της art-athina 2016 στο Φάληρο.
Οι δύο εικαστικές ομάδες συμπορεύονται φέτος σε μια δράση-έκθεση που έχει αναφορά στην τέχνη που κινείται, που μεταβαίνει, που εξαπλώνεται, που ανταλλάσσεται και που ενεργοποιεί καλλιτέχνες από εικαστικούς, ποιητές, μουσικούς, ηθοποιούς αλλά και ανθρώπους από άλλους τομείς δραστηριοτήτων. Εστιάζουμε στο αντικείμενο της αποσκευής-βαλίτσας. Τι περικλείει μια βαλίτσα; Ποιά βαλίτσα κρατάει ο ταξιδιώτης; o μετανάστης; o πρόσφυγας; ποιά είναι η βαλίτσα του καλλιτέχνη; εσωκλείει συμπυκνωμένα τα πιο σημαντικά υπάρχοντα, τα εντελώς απαραίτητα; είναι μια άδεια βαλίτσα έτοιμη να γεμίσει.
Οι “ΕΝ ΦΛΩ” υποδέχονται τους φίλους εικαστικούς του “Ορίζοντα Γεγονότων” με τις εικαστικές τους βαλίτσες στις 14 Μαΐου και ώρα 3:00 το μεσημέρι στο Σιδηροδρομικό Σταθμό Φλώρινας. Από εκεί θα ξεκινήσει με συνοδεία μουσικής και δρώμενων πομπή που θα καταλήξει στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας. Τα εγκαίνια της αντίστοιχης έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την ίδια μέρα στις 8:00 το βράδυ. Αφού παραμείνουν εκεί για δέκα μέρες, οι εικαστικές βαλίτσες θα ταξιδέψουν στην Αθήνα και θα αποτελέσουν μέρος των έργων που θα φιλοξενήσει η art-athina από 26 έως 29 Μαΐου 2016 στο Κλειστό Γήπεδο Π. Φαλήρου.
Πρόσκληση
Σας προσκαλούμε στη δράση – έκθεση με εικαστικές βαλίτσες «Με τα εντελώς απαραίτητα»,
το Σάββατο, 14 Μαΐου 2016:
Στην πομπή από το Σταθμό του Τραίνου της Φλώρινας στις 3μμ με μουσικές και δρώμενα,
Στα Εγκαίνια της αντίστοιχης Έκθεσης στη Στέγη Φιλοτέχνων Φλώρινας – Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στις 8μμ
Ομάδα «ΕΝ ΦΛΩ»
Ομάδα «Ορίζοντας Γεγονότων»
Εργαστήρι Κοινωνικών και Μεταναστευτικών Σπουδών
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας
Η εκδήλωση υποστηρίζεται από την Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας
Χορηγός Επικοινωνίας: ΦΛΩΡΟΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΙ
...........................
vetonews
Ομάδα ΕΝ ΦΛΩ ''Με τα εντελώς απαραίτητα'' Διαδρομές εν λευκώ στην Φλώρινα
Βαδίζοντας σε έναν αθρυμμάτιστο κόσμο συνόρων πάρα πολλοί πρόσφυγες, μετανάστες και απόδημοι εγκλωβίζονται μαζί μας την επόμενη δεκαετία στην
γεωγραφία που μας περιβάλει. Δεν υπάρχει εξωιστορικός προσδιορισμός ευθυνών για την δύναμη των γεγονότων, γιαυτό και παραστάσεις και αναπαραστάσεις αυτής της ανθρωπιστικής καταστροφής θα εξετάζονται και θα επανεξετάζονται. Δυο εικαστικές ομάδες οι "Εν -Φλώ " και οι "Ορίζοντες Γεγονότων" μαζί με το Εργαστήριο κοινωνικών και μεταναστευτικών σπουδών του τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστήμιου Δυτικής Μακεδονίας,  ξεκινούν μια πορεία με εικαστικές αποσκευές γεμάτες όνειρα πολέμου, τα πριν, τα κατά την διάρκεια και τα μετά . Μια πομπή από βαλίτσες στην πόλη της Φλώρινας θα οδηγήσει στο Μουσείο σύγχρονης τέχνης όπου θα εν αποτεθούν μπροστά στο ζωγραφικό πίνακα του Κωνσταντίνου Κοντογιάννη με θέμα τον Σιδηροδρομικό σταθμό  της Φλώρινας την δεκαετία το ΄60. Ταυτόχρονα άλλες θα  διασκορπιστούν στους χώρους του μουσείου μετατρέποντας τους σε ανυπόμονες αίθουσες αναμονής. Μετά από δυο βδομάδες ένα δεύτερο ταξίδι θα οδηγήσει τις βαλίτσες στην Αθήνα. Στο περίπτερο των  ΕΝ-ΦΛΩ στην ART-ATHINA  μια καινούργια  μετεγκατάσταση, ένα πρόχειρο στρατόπεδο  θα αναπτυχθεί για την φρενίτιδα, των ακραίων κινδύνων, της εξορίας και του απρόσιτου της ύπαρξης. Περφόρμανς, δια δράσεις με το κοινό, φαντασιακές κοινωνικές αναπαραστάσεις για την ετερότητα, στιγμιότυπα προφορικής ιστορίας θα προτείνονται από τους "δια κινητές " ΕΝ-ΦΛΩ
Συνάντηση για την πομπή "Με τα εντελώς απαραίτητα" το Σάββατο 14 Μαΐου στις 15:00 στο σιδηροδρομικό σταθμό Φλώρινας για να υποδεχτούμε τους "ορίζοντες  γεγονότων" με τις 70 και πλέον βαλίτσες. Αργότερα την ίδια μέρα στις  20:00 ξανασυναντιόμαστε στο Μουσείο σύγχρονης τέχνης της πόλης. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ VETONEWS http://www.vetonews.gr/press/events/item/43432-omada-en-flo-me-ta-entelos-aparaitita-diadromes-en-lefko-stin-florina
........................
paradeka
Παρασκευή, 13 Μαΐου 2016
"Με τα εντελώς απαραίτητα"
............................
multi-news
[CultureNow]: Με τα εντελώς απαραίτητα: Εικαστική Δράση του Ορίζοντα Γεγονότων με την ομάδα Εν Φλω
Πηγή: CULTURE NOW 11/05/2016 15:10 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ
.........................
alexandratsitsinta
Παρασκευή, 20 Μαΐου 2016
Εγκαίνια της εκθασης "Με τα εντελώς απαραίτητα" των ΕΝΦΛΩ και του Ορίζοντα Γεγονότων
Με μεγάλη επιτυχία άνοιξε το Σάβατο 14 Μαϊου, η έκθεση "Με τα εντελώς απαραίτητα" όπου συνδιοργανώνουν οι ΕΝΦΛΩ και ο Ορίζοντας γεγονότων. Η έκθεση θα διαρκέσει δέκα ημέρες και έπειτα θα ταξιδέψει στην Αθήνα όπου και θα αποτελέσει μέρος των έργων που θα φιλοξενήσει η  Art-Athina 2016 από τις 26 έως τις 29 Μαϊου 2016 στο κλειστό γήπεδο Π. Φαλήρου.
Ακολουθεί το φωτογραφικό υλικό των εγκαινίων της έκθεσης.
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Τσιτσιντά
.............................
axiaplus
Ένα εικαστικό ταξίδι… μόνο «Με τα εντελώς απαραίτητα» Του Κώστα Κατόπη
3 Μαΐου 2016
Έργα καλλιτεχνών σε μορφή βαλίτσας, θα ταξιδέψουν στη Φλώρινα (13/14Μαΐου) και από ‘κει επιστρέφουν πρώτα στην Art Athina (25 Μαΐου) κι έπειτα στο Τρένο στο Ρουφ (5 Ιουνίου)
Ετοιμάζουμε τις βαλίτσες μας! Μια εμπειρία χρόνου στην τέχνη και μια εμπειρία τέχνης στον χρόνο. Ζούμε σε μια εποχή όπου αξίες, νοήματα, πληθυσμοί, η ίδια η έννοια του χρόνου βρίσκονται σε μια αυξημένη μετακύλιση, μετατόπιση, χωρίς ξεκάθαρο πάντα προορισμό. Βίαια πολλές φορές, όπως συμβαίνει με τους πρόσφυγες. Βιαστικά, καταπώς συσκευάζεται και διανέμεται η αλήθεια από τους σύγχρονους μηχανισμούς αναπαράστασης.
Το ταξίδι, μια διαδικασία ώσμωσης και αποκάλυψης, σήμερα περισσότερο από ποτέ, έχει νόημα να καθαρογραφεί μέσα από μια διαδικασία βιωματικής τέχνης. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης, μέσα από το προσωπικό του βίωμα, να γίνει σώμα καταγραφής όσο και το έργο του και να προβάλλει τη στάση του απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις, όπως το αίσθημα του εκτοπισμού, η κωδικοποίηση της αναζήτησης, η μεταφορά του πολύτιμου, ο τόπος και ο χρόνος ως παράγοντες δημιουργίας.
Το ταξίδι…
Ο Oρίζοντας Γεγονότων, σε συνεργασία με την ομάδα Εν Φλω, σχεδιάζει μια ζωντανή δράση-καταγραφή, με τίτλο «ΜΕ ΤΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ». Έργα καλλιτεχνών σε μορφή βαλίτσας θα ταξιδέψουν στη Φλώρινα στις 13/14-5-2016. Η βαλίτσα που θα φορτωθεί, θα φορτιστεί, θα περικλείσει ή θα καλυφθεί με τις σκέψεις, τα μηνύματα, τα έργα, τις αναμονές του καθενός μας και θα αποτελέσει το έργο που θα μεταφέρει όλα αυτά στο ταξίδι με το τρένο. Η πρώτη αποβίβαση θα γίνει στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας στις 14-5-2016, η επιστροφή θα έχει πρώτο προορισμό την Art Athina στις 25-5-2016, μαζί με την κινηματογραφημένη καταγραφή της δράσης και μια ευρεία συζήτηση στο Forum της διοργάνωσης. Δεύτερος προορισμός θα είναι η εγκατάσταση στο Τρένο στο Ρουφ στις 5-6-2016, με το βλέμμα μας σε μια συνέχεια του ταξιδιού..


Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)